After I graduated from high school mas lumawak pa yung curiosity ko
And I decided na yun na ang kunin kong course pag dating
ng college.
Di ko akalain na magiging ganun ako
ka-passionate dito.
Dumating pa sa point na parang ayoko ng matuto ng iba,
Parang naka-settle na yung utak ko sa ganung knowledge.
Kasi takot mawala sa focus or may makalimutan na related sa programming. Ganun.
In an early stage of being an I.T. student.
Nakapag-create agad ako ng dalawang web application na almost 95% yung production,
As in almost done sya pare! (Mga panahon kasi na ‘yun, kapag 2nd year student ka pa lang, impressive na ‘yun)
Grabe lang yung sipag noon
Parang naibuhos ko dun lahat ng energy at ideas ko
Unti-unting nabubuo yung doubts
Started asking myself...
“Kaya ko pa bang ituloy ‘to?”
“Ito ba gusto kong gawin araw-araw?”
“Ito ba yung gusto kong career path someday?”
Three months after I finished my college, got my first job.
As a
technical support. (
Malayo sa ini-expect ko.
Even my brain doesn’t expect it.
First 3 months in my job...
Hirap mag
adjust para sa bagong routine at environment.
Minamadali ko yung mga trabaho ko kasi feeling ko may gagawin pa ako mamaya.
Yung pakiramdam na parang may nakalimutan akong gawin
Parang di
ko kayang i-absorb yung new learnings at experiences ko
Sobra akong
nahihirapan sa pag-familiarize ng trabaho ko.
Pero sa
loob ng utak ko?
“Madali
lang ‘yan, basic lang naman yung mga pinapagawa sa’yo”,
“Mas
mahirap pa nga programming dito, yan pa kaya pag familiarize lang?” (Haha, this is annoying, I know)
Feeling ko
araw-araw, first day ko sa trabaho ko.
Tumagal ng
2 years yun pare!
Two years after ko pa tinanggap na hindi na pagiging software developer ang magiging career path ko.
“The biggest lesson I learned is not to force anything; Anything forced is just not worth fighting for, whatever flows, flows, what crashes, crashes. It is what it is”
But still grateful sa kung anong meron tayo ngayon.
I met new people, new friends and especially I learned new skills, right?
I learned not to focus on one thing.
Lalo na sa knowledge na kailangan ko'ng i-engage.
As a technical support akala ko skill sa hardware troubleshooting lang ang matutunan ko dito.
Malaki din pala naging impact nito for my personal growth.
God has a perfect plan for you, ika nga nila.
Maybe hindi pa natin alam kung bakit nangyayari sa atin 'to ngayon
Pero someday maiintindihan mo din.
Basta wag mo lang isara yung utak at puso mo.
"Destiny is not a matter of chance, it's a matter of choice."
May mga bagay daw na hindi natin kayang kontrolin.
Nabuhay daw
tayo sa mundong ito na yung mga bagay na yun, ay nandyan na.
Katulad ng,
may mahirap at may mayaman,
May buo ang
pamilya meron namang hindi,
Minsan ang
buhay masaya, minsan malungkot, etc.
Ngayon ang
challenge dito is, how you will react to that situation in your life.
Hindi naman
tayo ganun ka-powerful na kapag hindi natin gusto ang mga nangyayari sa atin…
Eh, press DEL (Delete) or press CTRL+Z (Undo) nalang?
"The most powerful ability of a human is self-awareness."
Tayo daw ang pumipili ng magiging buhay natin.
That is why we are still in the situation where we are now,
It's simply because we always chose to be on that situation.
You attract negative/positive things, if...
You have negative/positive thoughts,
You will have negative/positive thoughts,
If you have negative/positive emotions.
Ganun daw yung law of attraction.
Before ka mag desisyon sa lahat ng sitwasyon sa buhay mo...
Maging aware ka lang sa emosyon mo.
Ask yourself,
What kind of emotions do you have right now?
Masaya ka ba? Malungkot?
Excited ka lang ba? Natatakot? Etc.
Matuto tayong mas piliin ang mga bagay na kaya nating kontrolin.